Wie ben ik (echt)?

Wie ben ik (echt) ?

Sinds jaar en dag zijn mensen op zoek naar zichzelf (identiteit) en het doel van hun bestaan (missie) en stellen zich in allerlei varianten de oer-vraag: “ Wie ben ik… en waartoe”?
De vraag is makkelijk gesteld, het antwoord is minder eenvoudig.

Het gebrekkige duiden
Als je aan iemand vraagt iets te vertellen over wie ze zijn, krijg je vaak antwoorden zoals:
Ik ben Marloes Sanders (naam) en ben verpleegkundige bij Primazorg (beroep, rol) en moeder van 2 kinderen (rol) en ik wil goed zorgen voor mijn kinderen en mensen helpen. (rol-activiteit, -intentie).

Weten wij nu wie Marloes is en weet zij dit zelf wel? Marloes zegt iets over de rollen waar zij veel aandacht aan schenkt of hoort te schenken, over datgene wat in haar huidige levenscontext belangrijk voor haar is. Als zij zegt: “ Ik ben een goede moeder” dan spreekt zij met deze overtuiging waardering voor zichzelf uit. Tegelijkertijd kan deze overtuiging en streefdoel, de rol moeder dermate dominant maken dat er (te) weinig ruimte overblijft voor de ‘rest’ van Marloes.

Een ander voorbeeld: ik kan over mezelf, als onderdeel van mijn identiteit zeggen: “ Ik ben slim want ik heb immers genoeg ervaringen opgedaan die dat staven”.
Tegelijkertijd kan ik zeggen “ Ik ben ook dom, want ik heb genoeg situaties meegemaakt die dat bevestigen”. Hiermee devalueert de uitspraak “Ik ben slim”. Het is zowel waar als niet waar. Ik ben zowel slim als dom.

Een grote beperkende overtuiging?
De valkuil van een identiteitsduiding in gesimplificeerde zinnen zoals “ ik ben dit” en “ik ben…dat  ” is dat je steeds voorbeelden kunt vinden die de uitspraak over jezelf bekrachtigen en….. ontkrachten (tegenvoorbeelden).

Als je het proces van tegenvoorbeelden loslaat op alle uitspraken die je over jezelf kunt doen, dan kun je ontsnappen aan de zogenaamde noodzaak om je identiteit te duiden….en kun je stoppen met het polariserend beoordelen van jezelf.
Wie ben ik dan echt? Wie je in wezen bent is meer dan een benoemde identiteit die bijvoorbeeld gebaseerd is op een dominante rol of een gewaardeerde capaciteit.  Je bent meer dan al je rollen, meer dan dat wat je doet, meer dan jouw vaardigheden. Jouw identiteit is een optelsom van alles wat zich  in jouw levenscontext afspeelt. Vat dat maar eens samen in een zin “ ik ben…..”.

Kortom: een identiteitsduiding is dus niets anders dan een generaliserende uitspraak over jezelf die noch waar of onwaar is. …maar die je wel beperkt als je ervan overtuigd bent dat jij dit werkelijk bent.

Je bent zoveel meer!
Onze persoonlijkheid (ego) is een proces van verwerven en bereiken = worden. Een missie lijkt daar onderdeel van te zijn: de ‘outcome’, en daarmee de drijfveer van worden.
Onze aanzet tot groei is echter niet alleen worden wat we willen zijn en verwerven wat we willen hebben.
“Onze wezenlijkheid (wie we werkelijk zijn) zal de persoonlijkheid steeds aanzetten zich voorbij het beperkte (intellectuele, morele, sociale) bereik van het moment te bewegen en zal diepgang nastreven” J. Dolstra.
Jouw missie is groter …dan de outcome van het proces van verwerven.
Jouw identiteit, jouw missie is een proces van voortdurende evolutie.

Het voornoemde geeft de beperking aan van het gesimplificeerd duiden.

Door middel van NLP-oefeningen (Master Practitioner opleiding), met al hun beperkingen, kunnen we een tip van de sluier oplichten over wie we willen zijn, wie we al zijn en waartoe we er willen zijn.

MvO