Tot hier en niet verder!
Tot hier en niet verder!
Zeg jij dit makkelijk en doe je dit vaak of vind je het lastig om nee te zeggen op momenten waarop je dit eigenlijk wilt? En als je je grens aangeeft en er wordt met weerstand gereageerd, wat dan? Meegaan met de ander is toch veel makkelijker en dan vinden ze je
bovendien aardig?
Grenzen stellen is een belangrijke vaardigheid die bepalend is voor je gevoel van eigenwaarde. Het is de kunst jezelf blijven en toch in relatie te zijn met anderen. Grenzen in menselijke relaties zijn er niet zomaar of per ongeluk. We creëren ze zelf bewust of onbewust. We hebben ze nodig voor onze eigen duidelijkheid en de duidelijkheid voor de ander. Een grens aangeven biedt duidelijkheid voor twee.
Als je leert om op gepaste momenten NEE te zeggen laat je zien wat jouw JA waard is.
Het klinkt als een contradictie en toch is het waar: grenzen geven meer bewegingsruimte.
De citaten van Loesje maken dit ludiek helder: “Als je grenzen aangeeft kunnen mensen zich daarbinnen vrij bewegen” en “Tussen die grenzen vond ik mooi mijn vrijheid terug.”
NLP maakt m.b.t. grenzen het volgende onderscheid:
Geen grenzen
Als er geen grenzen zijn is er nauwelijks onderscheid en afgescheidenheid. Dit kan resulteren in symbiose: versmelting met de ander en verliezen van zichzelf.
Grenzen
Wanneer er sprake is van het ervaren van ‘gezonde’ grenzen dan zijn we in staat het verschil tussen binnen en buiten waar te nemen, wat wel/niet goed voor ons is. We kunnen desgewenst de grens veranderen, dichterbij halen of verder weg brengen.
Muren
Als Grenzen star en permanent zijn worden het muren. Wanneer we een muur plaatsen tussen onszelf en een ander dan is er geen contact meer mogelijk. Het is een permanente separatie waarbij weinig of geen informatie kan worden uitgewisseld.
Als je muren om je heen bouwt, dan creëer je bescherming tegen de ‘boze’ buitenwereld…maar tegelijkertijd bouw je je eigen gevangenis
Bij geen grenzen verliezen we ons zelf, bij muren verliezen we de ander.
MvO