‘Moeten’ is een hulpwerkwoord dat je zelden helpt

Ik kan dit vandaag niet afmaken want ik moet nog naar een feestje vanavond.
Morgen is het maandag en dan moet ik weer gaan werken.
Ik zou meer op mijn gewicht moeten letten.
Ik moet straks nog alles inpakken want ik ga morgen op vakantie.

Moeten, moeten, moeten…..

Wie verplicht je om naar dat feestje te gaan? Die keuze maak je toch zelf?
“Ja maar als ik niet ga dan krijg ik achteraf opmerkingen.”
Dan nog gaat het hier niet over moeten maar over willen: jij kiest er immers voor om te gaan want jij bent degene die achteraf geen opmerkingen wil.
Je moet werken? Van wie dan?
Jouw motivatie om te werken kan zijn: inkomen verwerven om in levensonderhoud te voorzien en betekenisvol bezig te zijn.
Daar heb je wellicht weloverwogen voor gekozen, dit wil je dus.
En van wie moet jij op jouw gewicht letten, van wie moet jij nog inpakken, …van de politie soms?

We zijn ongemerkt geneigd om gewilde acties als verplichting te representeren, zich uitend in een taalpatroon dat doorspekt is van het hulpwerkwoord moeten.

Als je je vaak in gedachte en woord moeten oplegt, dan bewerkstellig je en genereer je onbewust druk en spanning.

Je programmeert jezelf dan met onnodige en onnuttige last waarbij je dan meestal niet snapt waar deze vandaan komt. Alles wat je moet, wat je jezelf oplegt drukt!
Als je een doel voor ogen hebt en eisen aan jezelf stelt, weet dan dat jij inspanningen doet………die jij wilt doen,omdat je er baat bij verwacht.  Je hebt daarbij altijd de keuze om de baat af te wegen tegen de inspanning.
Besef dat het dus meestal gaat om keuzes en om willen of niet willen, ……zelden om moeten.

Moeten is daarmee een hulpwerkwoord …. .dat je zelden helpt.
(In de Practitioner-opleiding leer je hierover meer: Het Metamodel, Modal Operators).

Door je te ontdoen van al je moeten, ont-moet je jezelf en ontmoet je jezelf.

Hoe minder je moet van jezelf, hoe meer je jezelf kunt zijn.

Kortom: Haal de moet eruit (en houd de moed erin).

M.v.O.